Vaste blogbezoekers en mensen die vroeger in de winkel kwamen, kennen hem misschien nog wel: onze witte herder Anakin. Een vrolijkerd van bijna 7 jaar waar geen kwaad inzit: een echte schat! Helaas ging het met Anakin de laatste tijd niet zo goed. Zijn vacht werd dof en verhaarde enorm. Zijn eetlust was gigantisch, zo erg dat ik allerlei maatregelen moest treffen als ik maar een stap de deur uit zette: dan moest het haakje op de keuken, traphekje dicht, voorraadkast op slot, alles wat maar op eten leek moest goed opgeborgen worden. Zijn gedrag was veranderd, hij zat niet happy in zijn vel en zijn ontlasting was een drama: veel en overal zullen we maar zeggen. En last but not least, Anakin was enorm dun geworden.
Een paar weken geleden ben ik met hem naar de dierenarts gegaan omdat ik me toch wel erg zorgen begon te maken. Dun was hij inderdaad geworden, van de 42,5 kg die hij van de herfst woog, waren er nog maar 30,5 kg over! De dierenarts vermoede gelijk al
EPI: Exocriene Pancreas Insufficiƫntie , en inderdaad nadat de uitslag van de bloedtest binnen was bleek dit inderdaad het geval te zijn. Zijn Pancreas werkt dus niet (goed) meer en dit veroorzaakt dus al de genoemde problemen.
Gelukkig is EPI goed te behandelen met medicijnen, na eerst nog een antibioticakuurtje krijgt hij nu driemaal daags een poedertje over zijn eten. Nu zo'n tweeenhalve week verder, weegt Anakin alweer 34 kg en hebben we weer een blije, vrolijke hond met een prachtige vacht en is hij gelukkig niet meer zo geobsedeerd door eten. Het gaat dus de goede kant op!
Vanmiddag heerlijk genoten van hem lekker in het bos op de vrachelse heide: hoera, mijn oude vriendje Anakin is terug!